Leestijd: 2 minuten

Welkom,

Mijn naam is Suzanne van der Laan en op de website’s van Praktijk Omnium en www.suzannevanderlaan.nl kun je allerlei informatie vinden.

Ook hier even samenvatting waarom ik doe wat ik doe.

In september 2018 heb ik het boek ‘Als liefde het enige medicijn is’ uitgebracht. Een boek omdat ik vindt dat er iets door te geven valt. Je kunt rustig zeggen dat in 2016 een ‘orkaan’ ons gezin trof. De jongste van mijn kinderen, Sylvan, kreeg op 5 jarige leeftijd de diagnose Metachromatische leukodystrofie, een stofwisselingszieke waarbij de witte stof in de hersenen verdwijnt wat ervoor zorgt dat je uiteindelijk komt te overlijden. Dat ‘uiteindelijk’ duurde maar acht maanden, Sylvan is op 6 jarige leeftijd op 19 april 2017 overleden. Je kunt je vast voorstellen dat dat een enorme impact heeft.

Het verhaal van dit kleine, maar grootse jongetje, is te groot om niet gehoord te worden.

Daarom stelde ik mezelf het doel dat we anders en soms zelfs opnieuw leren kijken naar kinderen met een dodelijke ziekte. Levensrekkend handelen is namelijk niet altijd in het belang van het kind. Sommige ziekten zijn zo genadeloos dat ze voor een (langdurige) lijdensweg zorgen, zelfs zo heftig dat de dood een schoonheid krijgt die het leven niet (meer) kan bieden. In mijn beleving kunnen en moeten we de dialoog nooit uit de weg gaan omdat het bespreken moeilijk kan zijn maar altijd voor ogen houden dat de intrinsieke waarde van liefde onvoorwaardelijk is.

De gedachte over leven (want wanneer leef je eigenlijk) en sterven ~ vooral de kwaliteit van beide ~ binnen de zorg inzichtelijker te maken door het delen van mijn ervaring en de dialoog aan te gaan hoe waardevol het kan zijn om niet standaard levensreddend te handelen blijkt belangrijk. Soms vraag ik mij af of ‘kwaliteit van leven’ niet een teveel gebruikte kreet begint te worden.

Welke antwoorden zouden we krijgen als we dat zouden vervangen voor de vraag “wat maakt ons mens”? Zie ook de blogs ‘verpakt-in-wattenbollen’ & ‘Dood-Sonde

Waarvoor kun je bij mij terecht;
Ik ben dus ervaringsdeskundig in kindzorg; metabole/stofwisselingsziekten, gericht op kwaliteit van leven en sterven. Met betrekking tot rouw en verlies ben ik vooral gericht op het herbalanceren van welzijn en energie volgens het holistische principe. Mijn verdere levenservaring is nogal breed en logischerwijs is dat verweven met mijn denken en doen.

Ook geef ik reflexmassages/acupressuur, je kunt je wellicht voorstellen dat je even helemaal tot jezelf kunt komen als je naast het bespreken van een gebeurtenis ook een massage krijgt. Het veranderd de emotie van het moment en geeft ruimte, als je inzicht en overzicht in het leven creëert dan biedt dat handvatten voor zelfredzaamheid en veerkracht.

Wil je

-> Dat ik met je meedenk over een project

-> Gewoon even brainstormen

-> Je verhaal kwijt en een massage

-> Een lezing

Neem dan contact op.

---